தொற்றுநோய் சுகாதார சேவைகள் மற்றும் வாழ்வாதாரங்கள் பேரழிவிற்கு உட்பட்டுள்ளதால், நாடு பேரழிவிற்கு செல்கிறது. ஆனால், அதை இந்தியா மறுத்துள்ளது குறிப்பிடத்தக்கது. இந்தியாவில் பருவமழை முழு வீச்சில் உள்ளது. மும்பை வீதிகள், பீகார் சமவெளிகளில் வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து ஓடுகிறது. ஆனால் மற்றொரு வகையான நெருக்கடியாக, நோய், பசி மற்றும் இறப்பு ஆகியவை வேகமாக நெருங்கிக் கொண்டுள்ளது.
ஒரு நாளைக்கு பதிவுசெய்யப்பட்ட புதிய COVID-19 நோயாளிகளின் எண்ணிக்கை அடிப்படையில் இந்தியா இப்போது மற்ற எல்லா நாடுகளையும் விட முன்னணியில் உள்ளது. ஆகஸ்ட் மாத மத்தியில் அது கிட்டத்தட்ட 70,000 பேர் ஆகும். இது உலகளாவிய புதிய தொற்றுகளில் நான்கில் ஒரு பங்காகும். இப்போது இரண்டு நாடுகள் மட்டுமே தொற்று மற்றும் இறப்புகளில் நெருக்கமாக உள்ளன: பிரேசில் மற்றும் அமெரிக்கா; ஆனால், தினசரி நோயாளிகளில் எண்ணிக்கையைக் குறைப்பதில் இந்த இரு நாடுகளையும் விட இந்தியா பின்தங்கியுள்ளது.
மேலும், இந்தியாவில் பதிவு செய்யப்பட்ட நோயாளிகள் எண்ணிக்கை, உண்மையான COVID-19 நோய்த் தொற்றுகளின் எண்ணிக்கையை விட குறைவாகவே இருக்க கூடும். பல நாடுகளில் இது உண்மையாக இருக்கலாம், ஆனால் பதிவுசெய்யப்பட்ட நோய்த்தொற்றுகளின் விகிதம் இந்தியாவில் குறிப்பாக பெரியதாக தோன்றுகிறது-குறைந்தது 20: 1. இதன் பொருள், இந்தியாவில் 50 மில்லியனுக்கும் அதிகமான COVID-19 நோய்த்தொற்றுகள் இருந்தாலும் இது 2.5 மில்லியனாக பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது என்பதாகும்.
வெள்ளி புறணி என்னவென்றால், இன்னும் தெளிவுப்படுத்தப்படாத காரணங்களுக்காக, இந்தியாவில் COVID-19 இறப்பு விகிதம் ஒப்பீட்டளவில் குறைவாகவே தெரிகிறது. அதே ஆய்வுகள் தொற்று-இறப்பு விகிதம் (ஐ.எஃப்.ஆர்) ஆயிரத்திற்கு ஒன்று றன்ற அளவில் இருக்கலாம். இது உண்மையானால், இந்தியா ஒரு பெரிய இறப்பு நெருக்கடியை சந்திக்கவில்லை அல்லது இந்தியாவின் மற்ற காரணங்களால் ஏற்படும் ஒட்டுமொத்த இறப்பு விகிதம் குறைவாக உள்ளது. அதாவது, பிற காரணங்களுக்காக ஏற்படும் இறப்புகளை விடக் குறைவு. அதிலும் குறிப்பாக, ஒரு மில்லியன் பேருக்கு 38 பேர் என்பதாகும். ஆனால், அமெரிக்காவில் ஒவ்வொரு மில்லியன் மக்கள் தொகைக்கும் 500 க்கும் மேற்பட்டவர்கள் இறக்கிறார்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
இந்தியாவின் வறுமை பாதித்த மாநிலங்களான ஜார்க்கண்ட், உத்தரபிரதேசம் மற்றும் மேற்கு வங்கம் போன்ற மாநிலங்களில் நிலைமை சிறப்பாக இல்லை. வரி வருவாயின் சாதாரண மட்டங்களின் ஒரு பகுதியுடன், மாநில அரசுகள் குறியீட்டு நிவாரணத்தை விட அதிகமாக வழங்குவது கடினம். அவர்களுக்கு உதவ மத்திய அரசு எவ்வித முயற்சியும் செய்யவில்லை ர்னவும் கூறப்படுகிறது. இந்தியாவின் மக்கள்தொகையில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு மக்களுக்கு ஒரு மாதத்திற்கு ஐந்து கிலோ இலவச உணவு-தானிய ரேஷன்கள் போன்ற தேசிய பூட்டுதலின் போது சில வரையறுக்கப்பட்ட நிவாரண நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டது. ஆனால் இப்போது மாநில அரசுகளின் பொறுப்பில் விட்டுவிட்டதாகத் தெரிகிறது.
மற்ற களங்களைப் போலவே, இந்திய அரசாங்கமும் அறிவுபூர்வமான செயலை விட மக்கள் தொடர்புகளில் அதிக கவனம் செலுத்துவதாகத் தெரிகிறது. பதிவு செய்யப்பட்ட நோயாளிகளின் எண்ணிக்கை மில்லியன் கணக்கில் கணக்கிடப்பட்டிருந்தாலும் கூட நீண்ட காலமாக, COVID-19 இன் சமூக பரிமாற்றத்தை அது பலவந்தமாக மறுத்தி வந்தது. உத்தியோகபூர்வ தரவுகளின் ஆரம்ப பகுப்பாய்வு வழக்கமான சுகாதார சேவைகளின் நெருக்கடிகளை அம்பலப்படுத்தியபோது, மத்திய அரசு அந்த தரவைத் திரும்பப் பெற்றது. பல பத்திரிகையாளர்களைப் போலவே, அரசாங்கத்தின் நெருக்கடி செயல்பாடுகளை விமர்சிக்கும் மருத்துவர்கள் மற்றும் செவிலியர்கள் மிரட்டப்பட்டனர் அல்லது துன்புறுத்தப்படுகிறார்கள்.
எல்லாவற்றையும் நன்றாக இருப்பதாக பொதுமக்களுக்கு உறுதியளிப்பதற்காக குழப்பமான புள்ளிவிவரங்கள் வழக்கமாக பயன்படுத்தப்படுகின்றன: உதாரணமாக, COVID-19 மீட்டெடுப்புகள் வரலாற்று உச்சத்தை 1.5 மில்லியனைத் தாண்டிவிட்டன என்று சுகாதார அமைச்சகம் சமீபத்தில் பெருமையாகக் கூறியது. COVID-19 மீட்பு விகிதம் இந்தியாவில் 99 சதவீதத்திற்கும் அதிகமாக உள்ள இந்நிலையில் இந்த எண்ணிக்கை ஒரு கேலிக்குரியதாகும். இந்தியாவை ஒரு உலகத் தலைவராக மாற்றுவதற்கான அவசரத்தில், ஒரு மனிதாபிமான செயல்களை மேற்கொள்ள மோடி அரசுக்கு கொஞ்சமும் பொறுமை இல்லை என்று தெரிகிறது. இன்னும் ஒரு நெருக்கடியை மறுப்பது அதை மேலும் மோசமாக்குவதற்கான உறுதியான வழியாகும்.